อาเรย์ ตัวแปรชุด ( Array )
ตัว แปรแบบอาร์เรย์ (Array) หมายถึงตัวแปรซึ่งมีค่าได้หลายค่าโดยใช้ชื่ออ้างอิงเพียงชื่อเดียว ด้วยการใช้หมายเลขลำดับเป็นตัวจำแนกความแตกต่างของค่าตังแปรแต่ละตัว ถ้าเราจะเรียกตัวแปรชนิดนี้ว่า "ตัวแปรชุด" ก็เห็นจะไม่ผิดนัก ตัวแปรชนิดนี้มีประโยชน์มาก ลองคิดถึงค่าข้อมูลจำนวน 100 ค่า ที่ต้องการเก็บไว้ในตัวแปรจำนวน 100 ตัว อาจทำให้ต้องกำหนดตัวแปรที่แตกต่างกันมากถึง 100 ชื่อ กรณีอย่างนี้ควรจะทำอย่างไรดีแต่ด้วยการใช้คุณสมบัติอาร์เรย์ เราสามารถนำตัวแปรหลาย ๆ ตัวมาอยู่รวมเป็ฯชุดเดียวกันได้ และสามารถเรียกใช้ตัวแปรทั้งหมดโดยระบุผ่านชื่อเพียงชื่อเดียวเท่านั้น ด้วยการระบุหมายเลขลำดับ หรือ ดัชนี(index) กำกับตามหลังชื่อตัวแปร ตัวแหรเพียงชื่อเดียวจึงมีความสามารถเทียบได้กับตัวแปรนับร้อยตัว พันตัว (ตัวที่ 1) ในตัวแปรแบบอาร์เรย์มีดัชนีเป็น 0 ส่วนตัวแปรต่อ ๆ ไปก็จะมีดัชนีเป็น 1,2,3,... ไปตามลำดับ เมื่อต้องการระบุชื่อตัวแปรแบบอาร์เรย์แต่ละตัว ก็จะใช้รูปแบบ name[0], name[1],... เรียงต่อกันไปเรื่อยๆ เราสามารถสร้างตัวแปรอาร์เรย์ใหม่ด้วย myArray = new Array() ดังนี้
myArray[0] = 17;
myArray[1] = "Nun";
myArray[2] = "Stop";
อาร์เรย์มิติเดียวเป็นแบบของการอ้างอิงหรือการเข้าถึงสมาชิกตัวใดตัวหนึ่ง จะใช้สับสคริปต์เพียงตัวเดียว เช่น กำหนด A เป็นอาร์เรย์ 1 มิติ มีสมาชิกตั้งแต่
1 ถึง N จะได้สมาชิกของ A เป็น A[1],A[2],A[3],…,A[N] นั่นคือสมาชิกในตำแหน่งที่ I คือ A[I] เมื่อ I คือตัวบอกลำดับหรือสับสคริปต์
การกำหนดแบบข้อมูลแบบอาร์เรย์ 1 มิติ มีรูปแบบการกำหนดดังตัวอย่างต่อไปนี้
Type A : ARRAY [L..U] OF DATA_TYPE;
A คือ ชื่อของอาร์เรย์
L คือ ค่าซับสคริปต์ต่ำสุดของอาร์เรย์
U คือ ค่าซับสคริปต์สูงสุดของอาร์เรย์
DATA_TYPE คือ ชนิดของข้อมูลที่จัดเก็บในอาร์เรย์
เช่น Type A = Array [1..10] Of Integer;
ซึ่งมีความหมายว่า A เป็นข้อมูลแบบอาร์เรย์ใช้สับสคริปต์ตั้งแต่ เบอร์ 1 - 10และกำหนดไว้สำหรับรับข้อมูลแบบ Integer โดยเฉพาะ
ถ้าต้องการให้ตัวแปร S เป็นตัวแปรของข้อมูลแบบ A สามารถประกาศตัวแปร S ได้ดังนี้
Var S : A;
ซึ่งหมายความว่า ต่อไปนี้มีตัวแปร S เป็นตัวแปรอาร์เรย์มีสับสคริปต์ตั้งแต่เบอร์ 1 - 10 เก็บข้อมูลแบบ Integer และสามารถอ้างถึงตัวแปร S ได้ดังนี้ S[1], S[2], S[3],...,S[10]
อาร์เรย์ 2 มิติ มักจะใช้กับข้อมูลที่เป็นตารางและการคำนวณเกี่ยวกับเมตริกซ์พิจารณาจากตารางซึ่งแสดงจำนวนนักศึกษาในปีต่าง ๆ ของ วิทยาการคอมพิวเตอร์ วิทยาศาสตร์ทั่วไป
คณิตศาสตร์ และ ชีวะวิทยา การที่จะระบุจำนวนนักศึกษาจะต้องระบุด้วยตำแหน่งแถวนอนและคอลัมน์ เช่น จำนวนนักศึกษาคณิตศาสตร์ปีที่ 4 จะอยู่แถวนอนที่ 3 คอลัมน์ที่ 4 นั่นคือ
19 คน
รูปแบบของการกำหนดอาร์เรย์ 2 มิติ เป็นดังนี้
VAR A : ARRAY [L1..U1,L2..U2] OF DATA_TYPE;
A คือ ชื่อของอาร์เรย์
L1 คือ ค่าซับสคริปต์ต่ำสุดของแถวนอน
U1 คือ ค่าซับสคริปต์สูงสุดของแถวนอน
L2 คือ ค่าซับสคริปต์ต่ำสุดของแถวตั้ง (คอลัมน์)
U2 คือ ค่าซับสคริปต์สูงสุดของแถวตั้ง (คอลัมน์)
DATA_TYPE คือ ชนิดของข้อมูลที่จัดเก็บในอาร์เรย์
การกำหนดอาร์เรย์อาจจะกำหนดในหัวข้อ VAR หรือ TYPE เหมือนกับอาร์เรย์ 1 มิติ ตัวอย่างเช่น
VAR Student : ARRAY [1..4,1..6] OF INTEGER;
ในที่นี้เป็นการกำหนดอาร์เรย์ 2 มิติ ชื่อ STUDENT ซึ่งมีขนาดเท่ากับ 4 X 6นั้นคือจะมีจำนวนแถวในแนวนอน 4 แถว แถวในแนวตั้ง 6 แถว มีจำนวนตัวแปรอาร์เรย์ 24 ตัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น